تا حالا بیدار موندم به خاطر چی! از خودم سپاسگذار هستم که اینقدر به خودم و ایده هام و رویاهام اهمیت میدم! خدایا من نمی فهمم افسردگی خودشو زده به من یا من خودمو زدم به افسردگی؟ خدایا منتظری من یه حرکت بزنم؟ تو واقعا به من امیدواری؟ واسه همینه که میگن خدایی در شان توست...