شعر مردم

از اونجایی که کلا ریشه ی شاعری در من خشکیده گفتم یه وخ حسرت به دل نمونم و از درختای پربار دوستان شاعر استفاده کنم و این شد که سهراب به دادم رسید و ازش کمک گرفتم واسه اسم وبلاگ و اون یه خط توضیحات دوست داشتنی:) سهراب جونم اگه تو نبودی من این وقت شب از کجا شعر می آوردم؟ چقدر دنیای بعضیا کوچیکه واقعا:))
به خودم تبریک میگم واقعا که بعد چند هفته این بالاخره موفقیت نصیبم شد که این وبلاگو تاسیس کنم و مدیر عامل شم. هی خدا خودت چرخشو بچرخون مرسی.